Standardy Ochrony Małoletnich

PREAMBUŁA

Ten dokument został przygotowany w celu zapewnienia dzieciom, będących uczestnikami zajęć organizowanych przez F.H.U. PRO-SWIM Sebastian Zima, harmonijnego rozwoju w atmosferze, gdzie panuje poczucie bezpieczeństwa, akceptacji i szacunku. Główną zasadą, która kieruje wszystkimi działaniami pracowników w tym wychowawców i instruktorów, jest troska o dobro dziecka i jego najlepszy interes. Dążą oni do pełnego rozwoju dzieci, szanując ich prawa i indywidualność. Dzieci i młodzież są traktowani z szacunkiem, a ich potrzeby są uwzględniane. Jakiekolwiek formy przemocy wobec dzieci i młodzieży są absolutnie niedopuszczalne. Wychowawcy i instruktorzy działają zgodnie z obowiązującym prawem, wewnętrznymi przepisami firmy oraz swoimi kompetencjami, aby osiągnąć te cele.

PODSTAWA PRAWNA

Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991r. Nr 120, poz. 526 z późn. zm.)

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.)

Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359)

Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1606).

Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 31 z późn. zm.)

Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1249).

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1138 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1375 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 z późn. zm.) -art. 23 i 24

Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 z późn. zm.).

§ 1. Postanowienia ogólne

Standardy Ochrony Małoletnich obejmują wszystkich pracowników F.H.U. PRO-SWIM Sebastian Zima mających kontakt bezpośredni z małoletnią osobą, a także osoby zatrudnione na podstawie innych umów i wolontariuszy.

Osoba, która nie ukończyła 18 lat, jest traktowana, jako małoletnia.

Opiekun dziecka lub rodzic ma prawo do reprezentowania dziecka, zgodnie z jego dobrem i interesem społecznym. Jeśli obaj rodzice mają władzę rodzicielską, oboje mają prawo do reprezentowania dziecka. Ważne decyzje dotyczące dziecka są podejmowane wspólnie przez rodziców. Jeśli nie ma porozumienia między nimi, zostają powiadomieni o konieczności skorzystania z pomocy sądu opiekuńczego.

Krzywdzenie małoletniego to działanie lub zaniechanie, które narusza prawa lub dobra osobiste dziecka, włączając w to przestępstwa popełnione na szkodę małoletniego, zarówno jednorazowe, jak i powtarzające się.

Osoba odpowiedzialna za wdrożenie i zapewnienie standardów ochrony dzieci przed krzywdzeniem to właściciel firmy Sebastian Zima, który nadzoruje wdrażanie i przestrzeganie tych standardów podczas wszystkich organizowanych zajęciach sportowo rekreacyjnych, jak również w trakcie obozów i półkolonii.

Dane osobowe dziecka obejmują wszelkie informacje umożliwiające jego identyfikację.

§ 2. Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

Personel pedagogiczny, administracyjny firmy, osoby zatrudnione na podstawie innych umów oraz wolontariusze są świadomi czynników ryzyka oraz symptomów potencjalnego krzywdzenia dzieci w ich opiece. Jeśli zauważą takie sygnały, podejmują rozmowę z rodzicami, oferując im informacje na temat dostępnych źródeł wsparcia oraz zachęcając ich do skorzystania z pomocy.

Regularnie monitorują sytuację i dobrostan dzieci.

Znają i stosują zasady bezpiecznych relacji między personelem a dzieckiem oraz między dziećmi, ustalone przez firmę.

Proces rekrutacji pracowników firmy odbywa się zgodnie z przyjętymi przez firmę zasadami, sprawdzając czy mają oni odpowiednie kwalifikacje do pracy z dziećmi oraz czy będą w stanie zapewnić im bezpieczeństwo. Firma gromadzi też informacje niezbędne do weryfikacji w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym – rejestru o ograniczonym dostępie, z Krajowego Rejestru Karnego potwierdzających brak karalności oraz stosownych oświadczeń (załącznik nr 1)

§ 3. Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a pracownikami

Pracownicy firmy mają obowiązek utrzymywać profesjonalne relacje z dziećmi i młodzieżą i zawsze rozważać, czy ich reakcje, komunikaty lub działania są odpowiednie, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec wszystkich dzieci. Działają otwarcie i przejrzyście, aby minimalizować ryzyko niepoprawnego zrozumienia ich zachowania przez innych.

Dzieci i młodzież są traktowane z szacunkiem, uwzględniając ich godność i indywidualne potrzeby. Jakiekolwiek formy przemocy lub niestosownego zachowania wobec małoletnich, zarówno werbalne, jak i niewerbalne, są absolutnie niedopuszczalne.

Pracownicy nie wyróżniają żadnych małoletnich; traktują je równo bez względu na płeć, orientację seksualną, zdolność, status społeczny, pochodzenie etniczne, kulturowe, religijne czy światopoglądowe.

W komunikacji z małoletnimi, pracownicy zachowują cierpliwość i szacunek. Słuchają ich uważnie i udzielają odpowiedzi odpowiednich do ich wieku i sytuacji.

Pracownikom nie wolno upokarzać, poniżać ani obrażać dziecka. Nie wolno im także krzyczeć na dziecko, chyba, że jest to konieczne dla zapewnienia bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci.

Informacje poufne dotyczące dziecka, takie jak jego wizerunek czy sytuacja rodzinna, nie powinny być ujawniane osobom nieuprawnionym, włączając w to inne dzieci. Jeśli konieczna jest prywatna rozmowa z dzieckiem, pracownik powinien zostawić drzwi uchylone i zawsze mieć kogoś w zasięgu wzroku.

Pracownik nie może zachowywać się w sposób niestosowny w obecności dzieci, włączając w to używanie wulgarnych słów, żartów lub nawiązywanie do spraw seksualnych. Nie wolno mu także wykorzystywać swojej pozycji, ani przewagi fizycznej wobec dziecka.

Kontakt fizyczny z dzieckiem powinien być odpowiedni do sytuacji i zawsze uwzględniać potrzeby oraz granice dziecka. Nie należy angażować się w działania fizyczne, które mogą być uznane za nieprzyzwoite, jak łaskotanie czy brutalne zabawy.

Podczas wykonywania czynności higienicznych czy pielęgnacyjnych personel powinien zachować tylko niezbędny kontakt fizyczny. Jeśli to możliwe, można poprosić innego członka zespołu pracowników o asystę.

Przemoc w jakiejkolwiek formie wobec dziecka jest niedopuszczalna. Kontakt fizyczny z dzieckiem nie może być tajny ani motywowany gratyfikacją.

Wizerunek dziecka nie powinien być utrwalany dla celów prywatnych.

Niemniej jednak istnieją sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być odpowiedni i zgodny z zasadami bezpieczeństwa, biorąc pod uwagę wiek, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. W takich przypadkach należy kierować się profesjonalnym osądem oraz zawsze respektować granice i zgodę dziecka.

W sytuacji, gdy zachowanie dziecka, na przykład agresja, stanowi zagrożenie dla siebie lub innych, wychowawca bądź instruktor ma prawo w sposób bezpieczny dla wszystkich „złapać/chwycić” dziecko w celu zminimalizowania zagrożenia.

Dla uczniów z niepełnosprawnościami, zwłaszcza mających trudności w komunikacji lub niepełnosprawnością intelektualną, konieczne jest zapewnienie szczególnej opieki, a pracownicy zaznajomieni z metodami komunikacji odpowiednimi dla danego dziecka.

Kontakt z dziećmi powinien mieć miejsce wyłącznie w określonych godzinach pracy, przewidzianych umową o pracę/zlecenie i być związany wyłącznie z celami edukacyjnymi lub wychowawczymi.

Pracownikom nie wolno zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania, zakwaterowania na czas np. obozu ani spotykać się z nimi poza godzinami pracy. To również dotyczy kontaktów z dziećmi poprzez prywatne kanały komunikacji, takie jak prywatne numery telefonów, e-maile, komunikatory czy profile w mediach społecznościowych. W sytuacji konieczności kontaktu, należy korzystać z oficjalnych kanałów komunikacji, takich jak służbowe e-maile czy telefony.

Relacje towarzyskie lub rodzinne z dziećmi i ich rodzicami wymagają zachowania poufności wobec informacji dotyczących innych dzieci, ich rodziców oraz opiekunów.

Pracownicy są świadomi zagrożeń związanych z cyfrową aktywnością, takich jak rejestrowanie swojej prywatnej aktywności w sieci przez aplikacje, obserwowanie osób lub stron w mediach społecznościowych. Jeśli profil pracownika jest publicznie dostępny, dzieci i ich rodzice/opiekunowie mogą mieć dostęp do cyfrowej aktywności pracownika.

§ 4. Zasady i procedury podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego, zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia

Po wykryciu potencjalnego zagrożenia lub krzywdzenia dziecka przez pracownika, inną osobę dorosłą, członka rodziny, innego dziecka lub po otrzymaniu takiej informacji od innych osób, włączając w to rodziców, pracownik ma natychmiastowy obowiązek interwencji i zaprzestania krzywdzenia.

Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone, jest zobowiązany do sporządzenia notatki służbowej (załącznik nr 2) i przekazania tych informacji właścicielowi firmy.

Właściciel firmy jest odpowiedzialny za przyjmowanie zgłoszeń dotyczących zdarzeń zagrażających małoletniemu i udzielania mu wsparcia. W przypadku potrzeby właściciel firmy może zlecić psychologowi lub pedagogowi udzielenie wsparcia dziecku.

Jeśli pracownik firmy jest podejrzany o krzywdzenie małoletniego:

– w sytuacji podejrzenia, że pracownik może być źródłem ryzyka krzywdzenia lub krzywdzenia małoletniego, właściciel firmy natychmiast izoluje dziecko od potencjalnego sprawcy, powiadamia policję i podejmuje dodatkowe działania, jako pracodawca.

– właściciel firmy powiadamia/wzywa rodziców dziecka, a w obecności zatrudnionego pozostałego personelu, ewentualnie pedagoga/psychologa, przekazuje im informacje dotyczące podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji na ten temat oraz omawia dalsze kroki, które firma podejmie w tej sprawie. Z tego spotkania sporządzana jest notatka.

Jeśli istnieje podejrzenie, że członek rodziny lub opiekun prawny może krzywdzić małoletniego:

– właściciel firmy natychmiast izoluje dziecko od potencjalnego sprawcy i podejmuje dodatkowe kroki.

– pedagog specjalny lub psycholog, do którego zgłasza się podejrzenie, powinien sporządzić opis sytuacji przedszkolnej i rodzinnej dziecka, opierając się na rozmowach z dzieckiem, wychowawcą, instruktorami i  rodzicami oraz opracować plan pomocy dla dziecka.

Jeśli okazuje się, że nie ma potrzeby podejmowania kroków karanych wobec rodziny ani izolowania dziecka, oraz że nie ma zagrożenia dla zdrowia ani życia małoletniego, właściciel firmy organizuje spotkanie z rodzicami dziecka, przy udziale psychologa/pedagoga specjalnego oraz pracownika, który zgłosił incydent. Podczas spotkania omawiane są sposoby wsparcia i reakcji na sytuację małoletniego, a ze spotkania sporządzana jest notatka.

W przypadku podejrzenia, że życie małoletniego jest zagrożone lub grozi mu poważne obrażenia, pracownik niezwłocznie informuje odpowiednie służby (policję, pogotowie ratunkowe), dzwoniąc pod numer alarmowy 112 lub 998, a następnie informuje właściciela firmy o zaistniałej sytuacji.

W każdej z tych sytuacji małoletni jest natychmiast objęty opieką i wsparciem ze strony opiekuna grupy/ wychowawcy oraz innych specjalistów według potrzeb.

Z działania interwencyjnego tworzy się kartę interwencji, która stanowi załącznik nr 3 do dokumentacji dziecka.

Właściciel firmy tworzy zespół interwencyjny, który opracowuje plan działań i plan wsparcia dla małoletniego, mając na celu zapewnienie mu pomocy i opieki. Plan działań określa konkretne kroki, jakie firma podejmie w celu zapewnienia bezpieczeństwa małoletniemu i odizolowania go od potencjalnego krzywdziciela.

Zespół interwencyjny składa się z wychowawcy/opiekuna grupy, instruktorów, poproszonych o współpracę psychologa/pedagoga specjalnego. Właściciel firmy może także być członkiem zespołu, jednak nie bierze w nim udziału pracownik, wobec którego pojawiło się podejrzenie krzywdzenia małoletniego.

Zespół interwencyjny opracowuje plan pomocy dla dziecka, bazując na opisie przygotowanym przez pedagoga specjalnego/psychologa oraz innych informacjach uzyskanych od pozostałych członków zespołu.

Jeśli podejrzenie krzywdzenia zostało zgłoszone przez opiekunów dziecka, powołanie zespołu interwencyjnego jest obowiązkowe. Zespół interwencyjny zwołuje spotkanie wyjaśniające dla opiekunów dziecka, podczas którego może zaproponować im skierowanie zgłoszonego podejrzenia do zewnętrznej, obiektywnej instytucji do zdiagnozowania. Ze spotkania sporządza się protokół.

§ 5. Procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadamianie sądu opiekuńczego oraz w przypadku instytucji, które posiadają takie uprawnienia, osoby odpowiedzialne za wszczynanie procedury “Niebieskiej Karty”

Właściciel firmy informuje rodziców/opiekunów prawnych małoletniego o obowiązku zgłoszenia podejrzenia krzywdzenia dziecka organom ścigania, takim jak Policja czy Prokuratura, a następnie sam dokonuje zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa.

Jeśli to rodzice są źródłem krzywdzenia lub podejrzenia krzywdzenia, właściciel firmy, jeśli uzna to za konieczne po ocenie sytuacji, niezwłocznie informuje odpowiednie instytucje i organy, takie jak policję, sąd rodzinny, ośrodek pomocy społecznej oraz przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego, który stosuje procedurę Niebieskiej Karty.

W przypadku zagrożenia dobra dziecka, właściciel firmy ma prawo zgłosić zdarzenie do sądu opiekuńczego (mając dostęp do informacji o sytuacji rodzinnej (załącznik nr 4) oraz poinformować Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej o tym zagrożeniu.

Jeśli podczas wykonywania swoich obowiązków zawodowych wychowawca zauważy podejrzenie stosowania przemocy wobec osób doświadczających przemocy domowej lub otrzyma zgłoszenie od świadka przemocy domowej, może on wszcząć procedurę Niebieskiej Karty. Procedura ta rozpoczyna się poprzez wypełnienie formularza „Niebieska Karta – A” zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 6 września 2023 r. w sprawie procedury “Niebieskiej Karty” oraz wzorów formularzy “Niebieska Karta” (Dz.U.2023 poz. 1870).

Celem procedury “Niebieskiej Karty” jest podjęcie interwencji mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa osobie doświadczającej przemocy domowej.

§ 6. Zasady przeglądu i aktualizacji standardów; osoby odpowiedzialne

Standardy Ochrony Małoletnich są dostępne dla rodziców/opiekunów prawnych oraz pracowników firmy. Dodatkowo, tekst tych standardów jest przekazywany rodzicom/opiekunom prawnym podczas zapisu małoletniego na zajęcia organizowane przez F.H.U. PRO-SWIM Sebastian Zima.

Standardy Ochrony Małoletnich można znaleźć na stronie www.pro-swim.pl oraz w siedzibie firmy F.H.U. PRO-SWIM Sebastian Zima.

Właściciel firmy jest odpowiedzialny za przygotowanie pracowników do stosowania Standardów Ochrony Małoletnich. Po zapoznaniu pracowników z tym dokumentem, właściciel firmy organizuje spotkanie z pracownikami w celu omówienia standardów i sposobów ich realizacji.

Każdy pracownik składa pisemne oświadczenie o zapoznaniu się ze standardami (załącznik nr 1) . Właściciel firmy może również zorganizować dodatkowe szkolenie dotyczące tych standardów, praw dziecka oraz działań w przypadku krzywdzenia małoletnich.

Właściciel firmy monitoruje zmiany w przepisach prawnych i aktualizuje Standardy Ochrony Małoletnich, co najmniej raz na dwa lata, a w przypadku zmian w przepisach – natychmiast po ich wejściu w życie.

§ 7. Sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego

Wszelkie dokumenty związane z interwencjami, takie jak notatki służbowe, zapisy z rozmów czy kopie dokumentacji, tworzone są w firmie w formie papierowej i przechowywane w segregatorze. Dokumentacja jest przechowywana przez okres pięciu lat od zakończenia interwencji, a miejsce do przechowywania jej jest wydzielone. Oświadczenia pracowników o zapoznaniu się z treścią Standardów Ochrony Małoletnich są dodawane do akt osobowych pracownika.

§ 8. Wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi i zasady korzystania  z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet

Należy traktować wszystkie osoby z szacunkiem, unikając jakiejkolwiek formy przemocy, czy to werbalnej, fizycznej, czy też poprzez zachowania nieodpowiednie. Nie akceptuje się upokarzania, zastraszania lub nękania innych osób, ani osobiście, ani poprzez wpływ na otoczenie, włączając w to media społecznościowe czy komunikatory internetowe.

Podczas rozmów z innymi należy zachować odpowiedni dystans fizyczny, unikając interakcji, które mogłyby być uznane za nieodpowiednie. W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek przejawów przemocy lub agresji, zarówno fizycznej, jak i werbalnej, należy natychmiast przerwać takie działania.

Zespół (wychowawcy i instruktorzy) pracujący z małoletnimi bezzwłocznie podejmuje działania mające na celu zapobiegnięcie i zwalczanie zachowań agresywnych oraz wszelkich form przemocy. Może się to odbywać we współpracy z instytucjami i organizacjami zajmującymi się wsparciem dzieci i młodzieży oraz poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym specjalistycznymi – jeśli zachodzi potrzeba.

Jeśli właściciel firmy razem z zespołem dostrzeże konieczność, powinien poinformować zewnętrzne instytucje, takie jak służby pomocy społecznej, policja czy sąd rodzinny, o sytuacji małoletniego oraz o potrzebie ewentualnego wsparcia, na przykład zbadania sytuacji rodzinnej dziecka.

Właściciel firmy, we współpracy z odpowiednimi pracownikami i specjalistami, organizuje spotkanie z rodzicami małoletniego, podczas którego omawia się ustalone formy wsparcia psychologiczno-pedagogicznego dla dziecka. Jeśli małoletni jest podejrzany lub oskarżony o krzywdzenie innego dziecka, rodzice zostają poinformowani o planach pomocy.

W przypadku braku współpracy rodziców lub ucznia, właściciel firmy, po odpowiedniej ocenie sytuacji, może zdecydować o skontaktowaniu się z zewnętrznymi organami, takimi jak pomoc społeczna, policja czy sąd rodzinny.

Firma podejmuje także działania profilaktyczne mające na celu zapobieganie przemocy i innym formom krzywdzenia małoletnich oraz uświadamianie na ten temat. Dzieci mają zakaz przynoszenia za zajęcia urządzeń elektronicznych, takich jak smartfony, tablety czy aparaty fotograficzne. Małoletni mogą korzystać z elektroniki tylko w wyznaczonych godzinach, przestrzegając zasady: NIE WOLNO NIKOGO NAGRYWAĆ, ROBIĆ ZDJĘĆ bez jego wyraźnej zgody.

§ 9. Zasady ochrony wizerunku dziecka

Firma dba o najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Szanując prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia również ochronę wizerunku małoletnich.

Jeśli wizerunek dziecka stanowi jedynie element większego kontekstu, takiego jak tłum, sceneria czy publiczna impreza, zgoda rodzica lub opiekuna prawnego na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest konieczna.

Udostępnianie zdjęć i filmów z wydarzeń ma na celu uhonorowanie osiągnięć małoletnich, dokumentowanie działań podejmowanych przez firmę oraz zawsze uwzględnia bezpieczeństwo dzieci. W swoich materiałach firma stara się uwzględnić różnorodność dzieci – zarówno chłopców, jak i dziewczynki, w różnym wieku, o różnych talentach, zdolnościach oraz reprezentujące różne grupy etniczne.

Upublicznienie wizerunku dziecka przez pracownika / właściciel firmy, bez względu na formę (fotografia, nagranie audio-wideo), wymaga zawsze pisemnej zgody rodzica lub opiekuna prawnego dziecka (zgody zostały zawarte odpowiednich dokumentach zgłoszeniowych udziału w zajęciach lub uczestnictwa w obozach i półkoloniach).

§ 10. Postanowienia końcowe

Standardy Ochrony Małoletnich zostały wprowadzone przez Właściciel firmy w dniu 1.03.2024r i obowiązują do odwołania.

Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników firmy, w szczególności poprzez umieszczenie wydruku papierowego w siedzibie firmy lub poprzez przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną.

F.H.U. PRO-SWIM
Sebastian Zima